Od Irviny-cd Aro-do Aro

Spojrzałam z niepokojem na Aro. Ten wpatrywał się w ziemię z grobową miną. Jego twarz nie zdradzała uczuć, nie okazywała emocji. Wiedziałam jednak, że robi to celowo. Jako alfa sztukę ukrywania emocji opanował do perfekcji... Lecz ja znałam go zbyt dobrze, by dać się zmylić. Dokładnie wiedziałam, że jest zdziwiony, zagubiony.
- Kto to Aion??- spytałam w końcu- Znaczy wiem, że to twój brat, ale...
- Ale...?- spojrzał na mnie, swymi głębokimi oczami
- Ale czy on i ty...
- Czy się lubimy?- spytał, wzdychając
- Właśnie tak. To jak? Tak, czy nie?

Aro??